مام مەلا دەیگوت کە گیرا نابێ دوعای ئەو کەسەی
پەنجەکانی داوەتە بن گڵێنەی پڕ لە مەی
هاتە دەنگ لێی پیره مەستێ گەر ببێ جامێ لە دەست
کێ دەخوازێ لەو خودایەی هیچ شتێ تر جیا لەوەی
واعظ گفتا کە نیست
مقبول دعا
زان دست کە آلود بە جام صهبا
رندی می‌گفت تا بود جام بە دست
دیگر بە دعا کسی چه خواهد ز خدا؟
(سرخوش کشمیری. شاعیری سەدەی دوازدەی هیجری)